آنو (خالق بزرگ)

عناوین: یگانه، جنگجوی الماس

جنسیت: بدون جنسیت (تجسم شخصیتی مذکر)

نژاد: ایزد

وضعیت: از میان رفته

حضورها: دیابلو 3 (تنها اشاره شده است)، کتاب کین، کتاب طراحی های دیابلو 3

«درست همانگونه که تاتامت نهایت پلیدی بود، آنو نهایت خوبی و پاکی بود. بعضی گفته اند طاق کریستالی تنها چیزی است که از این جنگجوی بزرگ باقی مانده است.»

- تیرااِل در حال توصیف آنو

آنو بر طبق افسانه، اولین موجود در آفرینش است. او بود که با اهریمن بزرگ «تاتامت» جنگید، نزاع شان منجر به مرگ هر دو و همچنین باعث به وجود آمدن بهشت و جهنم، فرشتگان و شیاطین شد.

زندگینامه:

- طلوع آنو

دانای اِسکاتسیمی، «لام ایسِن» نوشته است که در آغاز، تنها یک مروارید بی نقص وجود داشت که در درونش آنو اقامت گزیده بود. آنو سیمایی از همه ی تضادها بود: خوبی و پلیدی، روشنایی و تاریکی، مادی و معنوی، شادی و ناراحتی – همه از میان سطوح کریستالی پیکرش بازتاب پیدا می کردند. و در هنگام خواب ابدی اش، آنو خودش را در نظر گرفت – همه ی سطوح بی شمارش را. در جستجوی وضعیت کمال و پاکی مطلق، آنو تمام پلیدی ها را از خود به دور انداخت. همه ی ناهنجاری ها از او بیرون رفتند ... البته برای مدتی.

 این بخش های ناسازگار به یکدیگر آمیختند و موجودی به نام تاتامت - اولین شیطان بزرگ-  را تشکیل دادند. آنو و تاتامت موجوداتی جدا از هم و در عین حال هر دو در مروارید محصور بودند. بدین ترتیب آنها علیه یکدیگر با برخورد بی پایانی از روشنایی و سایه به مدت عصرهای بیشمار جنگیدند، در حالی که هیچ کدام بر دیگری برتری نداشت. سرانجام، نیروهایشان پس از هزاره های بی شمار نبرد تحلیل رفت و آنها ضربات آخرشان را رها کردند. نیروهای آزاد شده از خشم بی نهایت شان انفجاری از نور و ماده با چنان وسعت و وحشتی را باعث شد که به ایجاد جهان انجامید.

- میراث ها

در کتیبه ها آمده هنگامی که آنو مرد، به مکانی ماورای جهان رفت، پردیسی که هیچ چیزش شناخته شده نیست. با این حال در جهان همانطور که شناخته شده است، میراثش باقی مانده است. «چشم آنو» که بعدها «سنگ دنیا» نامیده شد، در مرکز آفرینش به عنوان شالوده و بنیاد تمام مکان ها، زمان ها و احتمالات باقی ماند. ستون فقرات آنو به سوی تاریکی اولیه چرخید و در آنجا از سرعتش کاسته و سرد شد و پس از عصرهایی بی شمار تشکیل طاق کریستالی را داد، که در پیرامون آن قلمروهای بهشت برین شکل گرفتند. از این طاق است که فرشتگان به وجود می آیند.

هستی و موجودیت آنو برای بعضی از انسان ها شناخته شده است، اگرچه تفاسیر فرق دارند – بعضی مخصوصآ در بیشتر فرهنگ های نخستین، معتقدند وجود افسانه ی بالا کاملآ حقیقت دارد. دیگر محققان و صوفیان افسانه را به عنوان استعاره ای پرجزییات و پیچیده برای خیر و شر و نبردی پویا و دائمی که در میان نیروهای طبیعت دیده می شود، می پندارند. از نوشته های بسیاری از محققان این گونه برمی آید که «ارباب فرشته» های «شورای اَنجیریس» تجسم ویژگی های آنو را تداعی می کنند. اگرچه بعضی از نمودها برای این فرشتگان تغییر کرد، وجودِ ایمپریوس، تیرااِل، آریل، ایثِریل و مالثیل به ترتیب فضیلت های دلیری، عدالت، امید، تقدیر و خردِ آنو را نمایش می دهند.

سایر نکات:

• آنو خدای آسمان و فرمانروای بهشت در اساطیر سومری و بابلی است. او همچنین یکی ازکهن ترین موجودات الهی ثبت شده در تاریخ است.
• در اساطیر نوردیک واژه­ی «آنو» به معنی «نیاکان» یا «جد» گواهی می دهد.
• در اساطیر اسکاتلندی، آنو الهه ی مادری است که با حاصلخیزی پیوند دارد.
• اسطوره «آنو و اژدها» همچنین شباهت هایی حتمی با اسطوره ی «اهورامزدا» پدر آسمان در فرهنگ و آموزه های زرتشتی دارد، از قبیل اهریمن، دشمن بزرگ؛ که در نتیجه ­ی عاری کردن خودش از جنبه های پلیدی به وجود آمد، یا داشتن فرزندانی که نشانگر فضیلت های گوناگونش بودند.